Edna St. Vincent Millay (1892 – 1950) 
првин само го преведов вака:

Така измамнички гневот на животот е скроен
што го чисти пулсот а го замаглува умот
па мене, родена како женско и така јадосана
од сите нужди и дребноста на мојата сорта,
блискоста со тебе ме убедува да заклучам
дека е фер и дека треба да рипам од среќа
што ти со сета тежина клапна врз моите гради
оставајќи ме уште еднаш несвршена а искористена.
Меѓутоа, не мисли за ова како за бедно предавство
на мојата силна крв спроти мојот запрепастен ум:
јас ќе те запомнам со љубов, или ќе го зачинам
мојот презир со сожалување.Дај да бидеме начисто:
јас го открив овој бесен и недоволен повод
за конверзација кога ние ќе се сретнеме повторно.

ама денес му се навртев и го стокмив прописно со ритам и рими.

Edna St. Vincent Millay (1892 – 1950) 
(Sonnet XLI)

1
Така измамно гневот на животот е скроен
што го чисти пулсот а размислата е зашеметена, 
па мене, родена како женско и со јад троен
од нуждите на сортата на која ситност ѝ е ветена,
2
блискоста со тебе убедителен заклучок ми всади
дека е не само ферски туку речиси среќа совршена
што ти со сета тежина клапна врз моите гради
оставајќи ме уште еднаш искористена а несвршена.
3
Но, не помислувај за ова како за предавство бедно 
на мојата силна крв спроти мојот запрепастен ум:
ќе те запомнам со љубов или со сожалување едно
ќе го зачинам мојот презир, бидејќи начисто сум:
4
овој бесен лирски поттик го поставувам како знак
за обнова на конверзацијата кога ќе се сретнеме пак.
https://www.poets.org/poetsorg/poem/i-being-born-woman-and-distressed-sonnet-xli