Постинг
02.04.2010 17:31 -
КАМИНГС...ТАМУ
Автор: lupcobocvarov
Категория: Поезия
Прочетен: 503 Коментари: 0 Гласове:
Последна промяна: 02.04.2010 17:36
Прочетен: 503 Коментари: 0 Гласове:
0
Последна промяна: 02.04.2010 17:36
Мој препев на една песна од американскиот поет
е.е.cummings
Таму кајшто никогаш не сум бил а радо би одел, зад било кое искуството, каде звуците ќе сопрат, во очите ти и гестовите нежни што ми се модел за нешто така блиско што ме страв да го допрам;
со прсти срце сум си стегнал, во тупаница тупка, но ти со твојта вита става ќе ми разбиеш поза - ме отвараш таинствено и вешто, пупка по пупка, исто ко Пролетта што ја допира својта прва роза.
Или,ако посакаш што поблиску и во мене да си, јас и мојот живот ќе се затвориме брзо и нежно - како кога срцето на тој цвет поитува да се спаси од гладното јато мразулци на невремето снежно.
Постојана и без соперник е кршливоста наша и со знамиња татковински животот го стиска па на човека му доаѓа реторички да се праша - зар смртта во секој наш здив не ни е блиска?
Јас не знам ниту еден отвори/затвори метод но длабоко од гласот на твојте очи бев бацен, тој е помил и од хорот на сите рози на светот и никој, дури ни дождот, нема толку мали раце. ============================ e.e.cummings somewhere i have never travelled,gladly beyond
somewhere i have never travelled,gladly beyond any experience,your eyes have their silence: in your most frail gesture are things which enclose me, or which i cannot touch because they are too near
your slightest look easily will unclose me though i have closed myself as fingers, you open always petal by petal myself as Spring opens (touching skilfully,mysteriously)her first rose
or if your wish be to close me, i and my life will shut very beautifully ,suddenly, as when the heart of this flower imagines the snow carefully everywhere descending;
nothing which we are to perceive in this world equals the power of your intense fragility:whose texture compels me with the color of its countries, rendering death and forever with each breathing
(i do not know what it is about you that closes and opens;only something in me understands the voice of your eyes is deeper than all roses) nobody,not even the rain,has such small hands
е.е.cummings
ТАМУ КАЈШТО НИКОГАШ НЕ СУМ БИЛ А РАДО БИ ОДЕЛ
Таму кајшто никогаш не сум бил а радо би одел, зад било кое искуството, каде звуците ќе сопрат, во очите ти и гестовите нежни што ми се модел за нешто така блиско што ме страв да го допрам;
со прсти срце сум си стегнал, во тупаница тупка, но ти со твојта вита става ќе ми разбиеш поза - ме отвараш таинствено и вешто, пупка по пупка, исто ко Пролетта што ја допира својта прва роза.
Или,ако посакаш што поблиску и во мене да си, јас и мојот живот ќе се затвориме брзо и нежно - како кога срцето на тој цвет поитува да се спаси од гладното јато мразулци на невремето снежно.
Постојана и без соперник е кршливоста наша и со знамиња татковински животот го стиска па на човека му доаѓа реторички да се праша - зар смртта во секој наш здив не ни е блиска?
Јас не знам ниту еден отвори/затвори метод но длабоко од гласот на твојте очи бев бацен, тој е помил и од хорот на сите рози на светот и никој, дури ни дождот, нема толку мали раце. ============================ e.e.cummings somewhere i have never travelled,gladly beyond
somewhere i have never travelled,gladly beyond any experience,your eyes have their silence: in your most frail gesture are things which enclose me, or which i cannot touch because they are too near
your slightest look easily will unclose me though i have closed myself as fingers, you open always petal by petal myself as Spring opens (touching skilfully,mysteriously)her first rose
or if your wish be to close me, i and my life will shut very beautifully ,suddenly, as when the heart of this flower imagines the snow carefully everywhere descending;
nothing which we are to perceive in this world equals the power of your intense fragility:whose texture compels me with the color of its countries, rendering death and forever with each breathing
(i do not know what it is about you that closes and opens;only something in me understands the voice of your eyes is deeper than all roses) nobody,not even the rain,has such small hands
….
Вълнообразно
Няма коментари
Вашето мнение
За да оставите коментар, моля влезте с вашето потребителско име и парола.
Търсене
За този блог
Гласове: 502
Блогрол
1. Спомен за Ева Звездева
2. Мои препеви на сите 154 сонети на Шекспир, pdf.,формат А4, 39 страници
3. Мојата стихозбирка “Бегајќи од трпезата на моите црвци“ ги содржи и моите препеви на сите 154 сонети на Шекспир
4. Мојата стихозбирка “Со рими клоцнат Буковски“ ги содржи и моите преводи и препеви на 75 песни на Чарлс Буковски
5. Мојата стихозбирка “Аферата Неруда“ ги содржи и моите римувани препеви на 100 сонети за љубовта од Пабло Неруда
6. Мојата збирка раскази “Помилуваниот владика“
7. Мојата стихозбирка “Ловејќи ја душата на Висоцки“ ги содржи и моите препеви на 60 песни на Владимир Висоцки
8. Моето досегашно творештво собрано накуп
2. Мои препеви на сите 154 сонети на Шекспир, pdf.,формат А4, 39 страници
3. Мојата стихозбирка “Бегајќи од трпезата на моите црвци“ ги содржи и моите препеви на сите 154 сонети на Шекспир
4. Мојата стихозбирка “Со рими клоцнат Буковски“ ги содржи и моите преводи и препеви на 75 песни на Чарлс Буковски
5. Мојата стихозбирка “Аферата Неруда“ ги содржи и моите римувани препеви на 100 сонети за љубовта од Пабло Неруда
6. Мојата збирка раскази “Помилуваниот владика“
7. Мојата стихозбирка “Ловејќи ја душата на Висоцки“ ги содржи и моите препеви на 60 песни на Владимир Висоцки
8. Моето досегашно творештво собрано накуп
