Ова е моја верзија на една песна која германскиот поет Хајне ја препеал од турски јазик.

МАЈНЕ ХАЈНЕ Во примрак, кај водоскокот
што млаз по млаз си џитка,
султанија намигаше со око
мирисна како ѓулова китка. А секој ден, ѓоа токму тогаш
за на вода му дошол редот,
младиот роб, нога пред нога,
зјаеше по неа со лице бледо. Запикаса султанија млада
па нагло му пријде и рече:
“Не копнеј, еве ќе ти дадам
да ме ковеш цела вечер!“ А тој жален глава сведна,
од срам ко восок се стопи
за судбината своја бедна -
оти султанот му го шкопи.