Ова е мој препев на Шекспировиот сонет бр.58   1. Кога богот на љубовта роб ме направил твој ми забранил дури и да помислам за контрола на твоето време за задоволство со било кој та дури рекол и неверствата да не ме болат.   2. Твојта слобода ме затвори во тоа што те нема, подалеку од грбот твој со поглед не се пробив; трпелив и кроток,за твоја проверка се спремам, без обвинувања за раните што притоа ги добив. 3. Од листата за чекање одбери кој ќе ти ќефне, таа привилегија твоето време го збогатува, да можеш сама да решиш што ќе ти се трефне и правдата да ја спрегнеш за да ти аргатува. 4. Јас морам да чекам иако чекањето ми е пекол, за ќефот твој,добар или зол,збор не би рекол. ================= А ова е оригиналот:     Sonnet 58   That god forbid, that made me first your slave, I should in thought control your times of pleasure, Or at your hand th’ account of hours to crave, Being your vassal bound to stay your leisure. O let me suffer, being at your beck, Th’ imprisoned absence of your liberty; And patience tame to sufferance bide each check, Without accusing you of injury. Be where you list, your charter is so strong That you yourself may privilege your time To what you will; to you it doth belong Yourself to pardon of self-doing crime. I am to wait, though waiting so be hell, Not blame your pleasure, be it ill or well. =========