Ова е мој препев на Шекспировиот сонет бр.98 1. Раздвоен од тебе, во таа пролет јас бев тажен, кога април со горделив раскош го смени снегот и со младешкиот дух на сите им стана важен та дури и старечкиот бог Сатурн заигра со него. 2. Ниту песните на птиците ниту китките разни со нивниот опоен мирис и со допирите мазни не ме инспирираа да напишам летни сказни ниту барем да ги наберам и ставам во вазни. 3. Не сакав да се чудам на лилјани со бели лица ни на црвенилото на розата какво не сум сонил; тие беа волшебни, секое само како кроки-скица, нацртани според тебе и сето твое беше во нив. 4. Со тебе отсутна, ми беше зима и само кенкав а тие волшепства ме тешеа како твоја сенка. =================== А ова е оригиналот:   Sonnet 98   From you have I been absent in the spring, When proud-pied April, dressed in all his trim, Hath put a spirit of youth in everything, That heavy Saturn laughed and leapt with him. Yet nor the lays of birds, nor the sweet smell Of different flow’rs in odor and in hue, Could make me any summer’s story tell, Or from their proud lap pluck them where they grew. Nor did I wonder at the lily’s white, Nor praise the deep vermilion in the rose; They were but sweet, but figures of delight, Drawn after you, you pattern of all those. Yet seemed it winter still, and, you away, As with your shadow I with these did play. ========= Сите 154 Шекспирови сонети на б`лгарски, во препев на Владимир Свинтила, можете да ги читате на овие линкови: 
http://online-books.freeforumonline.com/forum-f8/topic-t21.htm
http://chitanka.info/lib/text/2833