Ова е мој препев на Шекспировиот сонет бр.141 1. Се колнам, јас тебе не те сакам со моите очи зашто тие во тебе виделе илјада нешта груби; но на презреното од нив , срцето оддава почит, и, наспроти мааните, задоволно е да те љуби. 2. Ушиве на звукот на твојот глас му најдоа мана а нежното мое чувство не го пали груб допир; ниту вкусот, ниту мирисот желбата ми ја канат на гозба насамо телово со твоето да се стопи. 3. Моите пет ума и моите пет сетила се без кураж да спречат лудово срце со твоето да се дружи, оставајќи ги незасладени потребите на еден маж, на твојата гордост ропски како вазал  и`служи. 4. Кај оваа жена што мојот грев со болка го наградува, само на мојата затресканост како на ќар се радувам. =================== А ова е оригиналот:   Sonnet 141   In faith, I do not love thee with mine eyes, For they in thee a thousand errors note; But ’tis my heart that loves what they despise, Who in despite of view is pleased to dote. Nor are mine ears with thy tongue’s tune delighted, Nor tender feeling to base touches prone, Nor taste, nor smell, desire to be invited To any sensual feast with thee alone. But my five wits, nor my five senses, can Dissuade one foolish heart from serving thee, Who leaves unswayed the likeness of a man, Thy proud heart’s slave and vassal wretch to be. Only my plague thus far I count my gain, That she that makes me sin awards me pain. ========== Сите 154 Шекспирови сонети на б`лгарски, во препев на Владимир Свинтила, можете да ги читате на овие линкови: 
http://online-books.freeforumonline.com/forum-f8/topic-t21.htm
http://chitanka.info/lib/text/2833