Ова е мој препев на Шекспировиот сонет бр.149 1. Ќе речеш ли ти, о, свирепа, дека не те сакам откако самиот против себе со тебе се здружив? Од мисла за тебе зар не се заборавив без мака и тиранин сум си што на користа твоја служи? 2. Сите тие што те мразат и јас нив ги мразам, на кого ти се намрштиш, јас му правам белег, па и мене да ми се заканиш, сам ќе се згазам во акција за одмазда, веднаш и без лелек. 3. Кои квалитети кај мене заслужуваат респект, како слуга на твојот презир да добијам почит кога најдобро што е во мене обожува дефект, тебе што командуваш и само со твоите очи? 4. Но, љубена, мрази ме бидејќи по твое така мора, ти ги сакаш само тие што гледаат а јас сум ќорав. =================== А ова е оригиналот:   Sonnet 149   Canst thou, O cruel, say I love thee not, When I against myself with thee partake? Do I not think on thee, when I forgot Am of myself, all, tyrant, for thy sake? Who hateth thee that I do call my friend? On whom frown’st thou that I do fawn upon? Nay, if thou lour’st on me, do I not spend Revenge upon myself with present moan? What merit do I in myself respect, That is so proud thy service to despise, When all my best doth worship thy defect, Commanded by the motion of thine eyes? But, love, hate on, for now I know thy mind; Those that can see thou lov’st, and I am blind. ====== Сите 154 Шекспирови сонети на б`лгарски, во препев на Владимир Свинтила, можете да ги читате на овие линкови: 
http://online-books.freeforumonline.com/forum-f8/topic-t21.htm
http://chitanka.info/lib/text/2833