Ова е мој препев на Шекспировиот сонет бр.152 1. Љубејќи те тебе, ти знаеш дека сум кривоклетник, но ти си двојно таква кога се колнеш дека ме сакаш; во љубовта со мене на брачниот завет си штетник, омраза го смени кога на нов љубовник подаде рака. 2. Но зошто јас за два прекршени завети те обвинувам кога сам прекршив дваесет и пофакман сум од тебе? Сите завети ги дадов само за кај тебе да минувам време на верност и чесност, лажејќи се самиот себе. 3. Длабоко се колнев на твоето љубезно лепило, на љубовта твоја и на постојаноста им верував; за светла да си, на очиве им облеков слепило, се колнеа бланко за она што секој го проверува. 4. Се заколнав дека само вистина моето око ќе каже а гнасно се колнев дека си убава и – двојно лажев. =================== А ова е оригиналот: Sonnet 152 In loving thee thou know’st I am forsworn; But thou art twice forsworn to me love swearing, In act thy bed-vow broke and new faith torn, In vowing new hate after new love bearing. But why of two oaths’ breach do I accuse thee, When I break twenty? I am perjured most, For all my vows are oaths but to misuse thee, And all my honest faith in thee is lost; For I have sworn deep oaths of thy deep kindness, Oaths of thy love, thy truth, thy constancy, And, to enlighten thee, gave eyes to blindness, Or made them swear against the thing they see. For I have sworn thee fair: more perjured eye, To swear against the truth so foul a lie. ======= Сите 154 Шекспирови сонети на б`лгарски, во препев на Владимир Свинтила, можете да ги читате на овие линкови: 
http://online-books.freeforumonline.com/forum-f8/topic-t21.htm
http://chitanka.info/lib/text/2833