До Народот на Англија
1
Поданици на Англија, зошто сте се спрегнале
во плугот на лордовите што од ќеф залегнале?
Зарем не се со вашата мака и грижа фатирани
богатите облеки што ги красат вашите тирани?
2
Зошто штом пркнете од лулка па сй до гроб
секој од вас на неблагодарни трутови е роб?
Ги храните и заштитувате спокојно да спијат
оние што пот ви цедат и крвта ви ја пијат!
3
О, Пчели на Англија,зар секој вреден човек
камшици, синџири и мноштво оружје не кове
за тие килави трутови да имаат силна рака
со изнудените производи на вашата мака?
4
За раат, удопства и спокојство си желен,
да имаш стан, храна и од љубовта мелем!
И да можеш да купиш, ќе го кркаш стапот,
со стравот и болката сй ќе платиш скапо!
5
Семе ти сееш а за друг жетвата е добра;
сй вредно што најдеш друг си го собра;
со облеки што ти ги ткаеш друг се кити;
оружје што ти го ковеш другиот го штити.
6
Сеј семе за жетвата да е твоја, макар и слаба;
најди азно но не давај измамник да ти го граба;
ткај облека но не давај мрзливецот да се краси;
ковај оружје за со него сопствен бранител да си.
7
Набутани сте во дупки, подруми и колиби мали,
за туѓи уживања работите во фабричките хали.
Зошто носиш синџири што самиот си ги скова?
Глејте, челикот што го калите нишани во вас!
8
Со плуг и разбој ил` со токмак во каменолом,
ти го бележуваш плацот на твојот вечен дом;
исткај си ја својата ликвидациона зобница -
и убавата Англија ќе биде твоја гробница!
———–
А ова е оригиналот:

To The Men Of England

1

Men of England, wherefore plough
For the lords who lay ye low?
Wherefore weave with toil and care
The rich robes your tyrants wear?

2

Wherefore feed and clothe and save,
From the cradle to the grave,
Those ungrateful drones who would
Drain your sweat — nay, drink your blood?

3

Wherefore, Bees of England, forge
Many a weapon, chain, and scourge,
That these stingless drones may spoil
The forced produce of your toil?

4

Have ye leisure, comfort, calm,
Shelter, food, love’s gentle balm?
Or what is it ye buy so dear
With your pain and with your fear?

5

The seed ye sow another reaps;
The wealth ye find another keeps;
The robes ye weave another wears;
The arms ye forge another bears.

6

Sow seed, — but let no tyrant reap;
Find wealth, — let no imposter heap;
Weave robes, — let not the idle wear;
Forge arms, in your defence to bear.

7

Shrink to your cellars, holes, and cells;
In halls ye deck another dwells.
Why shake the chains ye wrought? Ye see
The steel ye tempered glance on ye.

8

With plough and spade and hoe and loom,
Trace your grave, and build your tomb,
And weave your winding-sheet, till fair
England be your sepulchre!