1
Љубичице трнлива, венче на љубовта опора,
шипјак пијан од страсти кои разумот го гушат,
копје на болка и круна на гнев кај се топорат,
по кој пат и како си тргнала во мојата душа?
2
Зошто одеднаш го изрига својот болен пламен
меѓу моите лисја искапени во ладната роса?
Предавник кој беше? Дали дим, цвет ил`камен
ти ги означи чекорите кон мене што те носат?
3
Сигурно е дека од страв ноќта порано зајде,
зората предвреме се породи во вински маки
а сонцето првпат на небото маана му најде,
додека љубовта ме опседнуваше озарена -
сѐ дури сечејќи со своите сабји и драки
во срцево не ми расчисти патека вжарена .
==========
Ова е оригиналот:

Soneto III

Aspero amor, violeta coronada de espinas,
matorral entre tantas pasiones erizado,
lanza de los dolores, corola de la cуlera,
por quй caminos y cуmo te dirigiste a mi alma?
Por quй precipitaste tu fuego doloroso,
www.formarse.com.ar
de pronto, entre las hojas frнas de mi camino?
Quiйn te enseсу los pasos que hasta mн te llevaron?
Quй flor, quй piedra, quй humo mostraron mi morada?
Lo cierto es que temblу la noche pavorosa,
el alba llenу todas las copas con su vino
y el sol estableciу su presencia celeste,
mientras que el cruel amor me cercaba sin tregua
hasta que lacerбndome con espadas y espinas
abriу en mi corazуn un camino quemante.