1
О, вие што се испиливте без топли квачки,
наречниците ви пропишале судбина груба:
да бидете тупави џилити, саде голи рачки,
фаланга која вечно ќе проодува во дубак.
2
Та дури и помошен мотор некој да ви стави,
не ви пали, само вергла и прецицано кашла
зашто не свеќици ами свеќи ѓаволот вглавил,
за да кадите зарад судбината што ве снашла.
3
Залудно е буткање и пуштање на удолница,
куплунгот на лигавењето со слава не сврзува,
осудени сте на кататонија во себеболница -
така минува секој што со раѓањето избрзува.
4
И еден ден, кога ќе бидеш старец или старица,
ќе ти текне дека беше неистресена сламарица.