1
Многу кучиња ноќеска се заспани и`рчат,
сонуваат коски а празните црева им крчат.
А ни јас ништо подобар не сум од песот
се сеќавам на твојте коски, на тоа месо,
што беше јаготка од карминисана уста,
што беше стокмено во зеленкав фустан
и беше дигнато на чевли со висока пета
за пред мажите како зајчица да шеташ.
2
Ти секогаш колнеше кога ќе се напиеш,
со коса разбушавена и глас што пишти,
ко да сакаше на бандерите да го забиеш
сето минато кое разјадувачки те тишти:
гнасни сеќавања за афери што се гнили
од кои ископнеа твоите животни сили
па реши дека од тоа само во смрт се бега
оставајќи ме мене во гнилоста на ова сега.
3
Јано мори, мртва имаш дваесет години стаж,
а јас те помнам подобро од било која друга,
оваа залудност ти ја сфати подобро од маж!
Другите жени беа мозоци од напуштена пруга,
само сееја нервоза зошто возот не им доаѓа,
не разбираа дека животот во чекање проаѓа.
4
Јано мори, те усмрти тоа што премногу знаеше!
На гробот ти истурам виски и ти се поклонувам!
Пред кучето во мене празнотијата ти не ја таеше,
и затоа оно гладно сеуште за твоите коски сонува!
*******
Еве го оригиналот:

Eulogy To A Hell Of A Dame

some dogs who sleep At night
must dream of bones
and I remember your bones
in flesh
and best
in that dark green dress
and those high-heeled bright
black shoes,
you always cursed when you drank,
your hair coming down you
wanted to explode out of
what was holding you:
rotten memories of a
rotten
past, and
you finally got
out
by dying,
leaving me with the
rotten
present;
you’ve been dead
28 years
yet I remember you
better than any of
the rest;
you were the only one
who understood
the futility of the
arrangement of
life;
all the others were only
displeased with
trivial segments,
carped
nonsensically about
nonsense;
Jane, you were
killed by
knowing too much.
here’s a drink
to your bones
that
this dog
still
dreams about.