1
Кога-тогаш и јас ќе умрам, исклучок за мене ќе нема,
но да не е обично, барем нож во грбот нека ме краси:
маченикот го бдеат, го опеваат и за него рај се спрема,
грижата не е ко за жив но има надеж таму да се спаси.
2
Ќе удрам со лице в калта но ќе се свртам на профил,
ќе ги збодне душава коњите во галоп за дрско дело -
во рајската градина да наберам јаболки розов стил,
иако имало чувари строги, ти пукале право в чело.
3
И доездивме таму, градината ја нема или е скриена:
едно рамно ништо, беспредел, пустелија соголена.
Сред ништото, се виши порта решеткасто излиена
пред неа огромен ред, пет илјади клечат на колена.
4
И заржа коњот-средец зашто го запрев над мочка,
го поместив, грива му украсив со прцелна плетка,
а однатре, старец на резето му бараше слаба точка,
не успеа да отвори и продолжи таму да се шетка.
5
Ни лелек ни рев доаѓа откај маченическата страна,
сал со личните карти здрвените колена си ги тријат.
Ајде, момци, овде со малинова камбаана нѐ канат!
В час, со распнатиот на чело, се оформи ред-змија!
6
Белокос старец на стражарите комесарски им свика,
алатот да го најдат за да ја отворат рѓосаната брава.
Некој дотрча, со ќускија зачука, под шината ја пика,
успех, во благодатот се втурнуваме газ-преку-глава.
7
Го познав старецот, по солзите на образите испиени,
тоа е апостол Петар, за верата што пострада смело;
видов јас и купишта смрзнати јаболки, неприкриени,
но ангелите ги чуваат строго, ти пукаат право в чело.
8
Ох, подајте ми од тоа благо, јас за мене не би молел
ами за жената што гробот ми го грее со своето тело!
Ах, би набрал бессемни јаболки од тоа мразно поле
но ангелите го чуваат строго, ти пукаат право в чело.
9
Искористив момент, тројката коњи дрско ја збоднав,
и дур неми раце синкави свеќи држат, како на опело,
набрав бессемни розе-јаболки од таа градина родна
но ангел спука без милост, ме застрела право в чело.
10
И ги загнав коњите да бегаме од тоа место на гибел,
рајските јаболки во мојта пазува си легнаа на крајот,
ги топлам само за тебе, зашто никој нема такво либе
што ветило дека ќе ме чека да се вратам и од рајот!
**********************
Еве го оригиналот:
В.С.Высоцкий
Райские яблоки
1
Я когда-то умру – мы когда-то всегда умираем, -
Как бы так угадать, чтоб не сам – чтобы в спину ножом:
Убиенных щадят, отпевают и балуют раем, -
Не скажу про живых, но покойников мы бережем.
2
В грязь ударю лицом, завалюсь покрасивее набок -
И ударит душа на ворованных клячах в галоп,
В дивных райских садах наберу бледно-розовых яблок…
Жаль, сады сторожат и стреляют без промаха в лоб.
3
Прискакали – гляжу – пред очами не райское что-то:
Неродящий пустырь и сплошное ничто – беспредел.
И среди ничего возвышались литые ворота,
И огромный этап – у ворот на ворота глядел.
4
Как ржанет коренной! Я смирил его ласковым словом,
Да репьи из мочал еле выдрал и гриву заплел.
Седовласый старик что-то долго возился с засовом -
И кряхтел и ворчал, и не смог отворить – и ушел.
5
И огромный этап не издал ни единого стона,
Лишь на корточки вдруг с занемевших колен пересел.
Здесь малина-братва оглушила «малиновым звоном»,
Всё вернулось на круг и Распятый над кругом висел.
6
И Апостол-старик (он над стражей кричал-комиссарил),
Он позвал кой-кого и затеяли вновь отворять.
Кто-то палкой с винтом, поднатужась, об рельсу ударил
И как ринулись все в распрекрасную ту благодать
7
Я узнал старика по слезам на щеках его дряблых:
Это Петр старик – он апостол, а я – остолоп.
Вот и кущи-сады, в коих прорва мороженных яблок…
Но сады сторожат – и стреляют без промаха в лоб.
8
Всем нам блага подай, да и много ли требовал я благ?!
Мне — чтоб были друзья, да жена — чтобы пала на гроб,
Ну, а я уж для них наворую бессемечных яблок…
Жаль, сады сторожат и стреляют без промаха в лоб
9
В онемевших руках свечи плавились, как в канделябрах,
А тем временем я снова поднял лошадок в галоп.
Я набрал, я натряс этих самых бессемечных яблок —
И за это меня застрелили без промаха в лоб.
10
И погнал я коней прочь от мест этих гиблых и зяблых, -
Кони головы вверх, но и я закусил удила.
Вдоль обрыва с кнутом по-над пропастью пазуху яблок
Я тебе привезу: ты меня и из рая ждала!
2. Мои препеви на сите 154 сонети на Шекспир, pdf.,формат А4, 39 страници
3. Мојата стихозбирка “Бегајќи од трпезата на моите црвци“ ги содржи и моите препеви на сите 154 сонети на Шекспир
4. Мојата стихозбирка “Со рими клоцнат Буковски“ ги содржи и моите преводи и препеви на 75 песни на Чарлс Буковски
5. Мојата стихозбирка “Аферата Неруда“ ги содржи и моите римувани препеви на 100 сонети за љубовта од Пабло Неруда
6. Мојата збирка раскази “Помилуваниот владика“
7. Мојата стихозбирка “Ловејќи ја душата на Висоцки“ ги содржи и моите препеви на 60 песни на Владимир Висоцки
8. Моето досегашно творештво собрано накуп
