Ова е мој препев на песната “Посета на Музата“ од рускиот поет Владимир Висоцки.
1
Ќе експлодирам како триста тони тротил,
злото на творечка блокада во мене бабри.
Денес Музата ме посети како блед профил,
пролета и ме остави да дишам на жабри.
2
Си има таа оправдание, разлог моќен,
не ѝ се лутам што не можам да творам:
замислете, кај ваков гамен, Муза ноќе -
што ќе рече светот за нејзиниот морал?
3
А сепак многу сум осамен и се дразнам
особено кога речиси сите веќе знаат
дека таа Муза со Блок била лизна-мазна
а на Пушкин цел живот му била раат.
4
Со стрвен чук ја ковам речта со нетрпение
но Господе помилуј нѐ и од зло нѐ спаси:
Музата си ојде, изчезна сето вдахновение,
а згора на тоа, ми зеде три рубли за такси.
5
Со јарост како ѕвер се маткам по дома,
јас, очигледно, лошо Музата ја гостив:
но, друг таа ќе спасува од поетска кома
па со благослов на Музата ѝ простив.
6
Огромната торта со свеќички украсена,
спласна од мака и стана камен-кремен,
со бандата соседи морав да заседнам,
го испивме коњакот за Музата спремен.
7
Исчезнаа години, како луѓе од црн список,
минатото проголта сѐ, и настани и ликови.
Си замина Музата без поздравче и стисок
но останаа од неа два прекрасни стихови.
8
Тие се генијални, за тоа нема сомнение,
за нив треба дур во Струга да се дојави:
“Го помнам најчудесното мигновение
кога ти пред мене како муза се појави!“

 

Еве го оригиналот:
Посещение Музы,

1
Я щас взорвусь, как триста тонн тротила, -
Во мне заряд нетворческого зла:
Меня сегодня Муза посетила, -
Немного посидела и ушла!
2
У ней имелись веские причины -
Я не имею права на нытье, -
Представьте: Муза… ночью… у мужчины! -
Бог весть что люди скажут про нее.
3
И все же мне досадно, одиноко:
Ведь эта Муза – люди подтвердят! -
Засиживалась сутками у Блока,
У Пушкина жила не выходя.
4
Я бросился к столу, весь нетерпенье,
Но – господи помилуй и спаси -
Она ушла, – исчезло вдохновенье
И – три рубля: должно быть, на такси.
5
Я в бешенстве мечусь, как зверь, по дому,
Но бог с ней, с Музой, – я ее простил.
Она ушла к кому-нибудь другому:
Я, видно, ее плохо угостил.
6
Огромный торт, утыканный свечами,
Засох от горя, да и я иссяк.
С соседями я допил, сволочами,
Для Музы предназначенный коньяк.
7
…Ушли года, как люди в черном списке, -
Все в прошлом, я зеваю от тоски.
Она ушла безмолвно, по-английски,
Но от нее остались две строки.
8
Вот две строки – я гений, прочь сомненья,
Даешь восторги, лавры и цветы:
“Я помню это чудное мгновенье,
Когда передо мной явилась ты”!

 

Намирам твоя превод за пълноценен. Пример:
7
…Ушли года, как люди в черном списке, -
Все в прошлом, я зеваю от тоски.
Она ушла безмолвно, по-английски,
Но от нее остались две строки.
7
Исчезнаа години, како луѓе од црн список,
минатото проголта сѐ, и настани и ликови.
Си замина Музата без поздравче и стисок
но останаа од неа два прекрасни стихови.

Любчо, братко, имам въпрос: Твоите преводи могат ли да се пеят по същата мелодия на Висоцки?

Поздравявам те и за хубавата Муза, дето си намерил на картина. Просто, да се влюби човек в нея и да започне и той стихове да пише!
Бъди жив и здрав!

На линкот "Еве го оригиналот" Висоцки лично jа пее песната и мислам дека мојот препев НЕ МОЖЕ да се отпее на истата мелодија. По правило, моите препеви содржат повеќе зборови и имаат построго запазен ритам и рими од оригиналот.

Ги читам сите твои постови, ти си просто роден за писател, имаш неверојатно лесен а полнокрвен стил и те молам твоето огромно животно искуство да ни го пренесеш тука на блогот, сеедно за што ќе пишуваш, ти си Чехов.