Ова е мој препев на песната “Можеби е чудно“ од рускиот поет Владимир Висоцки.
1
Може некој се чуди а можеби и се лути
што не ја забележуваме попатната красота
но на патувањe ние губиме сал минути
а по станици со часови секој од нас се мота.
2
Ја засилуваме машината дур`до галоп,
летаме, не ни треба Јахве ни Азазел!
За едни, под тркалата е нивниот гроб,
за други – само пат кон нивната цел.
3
Што чума се луѓето, на ветерот се вејки:
рака на воланот, и засекогаш во прав!
Но на постојките ние губиме сал копејки,
a на патување, рубли губиме без страв.
4
Ја засилуваме машината дури до галоп,
летаме, не ни треба Јахве ни Азазел!
За едни, под тркалата е нивниот гроб,
за други – само пат кон нивната цел.

 

Ова е оригиналот:

Быть может, покажется странным… ♩ ♩ ◡

Быть может, покажется странным кому-то,
Что не замечаем попутной красы,
Но на перегонах мы теряем минуты,
А на остановках – теряем часы.

Посылая машину в галоп,
Мы летим, не надеясь на Бога!..
Для одних под колесами – гроб,
Для других – просто к цели дорога.

До чего же чумные они человеки:
Рука на баранке, и – вечно в пыли!..
Но на остановках мы теряем копейки,
А на перегонах теряем рубли.

Посылая машину в галоп,
Мы летим, не надеясь на Бога!..
Для одних под колесами – гроб,
Для других – просто к цели дорога.