Ова е мој препев на песната “Арамиска судбина“ од рускиот поет Владимир Висоцки.
1
Судбината на арамиите ја следи модата,
во нашите животи така бидува често:
кога ние ќе се збогуваме со слободата,
наш брат весело доаѓа на наше место.
2
Животот умирачка можеби ми спрема,
ретко на небото блеснува сончев зрак.
Знаеш, љубена, ловци на гаврани нема,
сал ние славејчињата во кафези сме пак.

 

Ова е оригиналот:

Такова уж воровская доля

Такова уж воровская доля,
В нашей жизни часто так бывает:
Мы навеки расстаемся с волей,
Но наш брат нигде не унывает.

Может, жизнь погибель мне готовит,
Солнца луч блеснет на небе редко.
Дорогая, ведь ворон не ловят,
Только соловьи – сидим по клеткам.