Ова е мој препев на песната “Дресура“ од рускиот поет Владимир Висоцки.
1
Кај домашни и грабливи ѕверки има знаци
дека кон човечки вкус и мирис се склони.
А цел живот да се оди на задните краци -
тоа е жална судба на човечките милиони.
2
Публиката денес одбегнува да се препотува,
скротителите кај неа веќе не се на цена.
А ако некој има желба некого да скротува,
нека работи в полиција, во ноќна смена.
3
На многу мал број луѓе среќата им се згоди
со човечки вкус и мирис да се благословени;
а секој ден на задни краци да мора да се оди -
тоа е жална судбина на зверовите уловени.
4
Веќе преку глава им е на денешните жители,
одбиваат дресура од партиските скротители.
А кој сака на други врат да им искривува -
ене го циркусот па таму нека се изживува.

 

Ова е оригиналот:

У домашних и хищных зверей
У домашних и хищных зверей
Есть человечий вкус и запах.
А целый век ходить на задних лапах -
Это грустная участь людей.

Сегодня зрители, сегодня зрители
Не желают больше видеть укротителей.
А если хочется поукрощать -
Работай в розыске,- там благодать!

У немногих приличных людей
Есть человеческий вкус и запах,
А каждый день ходить на задних лапах -
Это грустная участь зверей.

Сегодня жители, сегодня жители
Не желают больше видеть укротителей.
А если хочется поукрощать -
Работай в цирке,- там благодать!