Ова е мој препев на песната “Не се предавај“од рускиот поет Владимир Висоцки.
1
Наредбата `не се предавај` беше извршена,
иако власта ниту еден не го закити со медал.
Само врани кружат во литургија совршена
над мртвите борци што почнале да се цедат.
2
Богот на војната, со мршојадци на двоколката,
врши смотра над војниците што тонат во тлото.
Од каде се појавија тие бели птици на болката
што труповите ги красат како ордени на злото?
3
Секој има свои птици штом живот му сврши,
бели птици врз наши борци макаат од шлагот,
ама враните се вијат, небаре како врз мрши,
над црните колони живи војници на врагот.

 

Ова е оригиналот:
В плен, – приказ, – не сдаваться

В плен – приказ: не сдаваться,- они не сдаются,
Хоть им никому не иметь орденов.
Только черные вороны стаею вьются
Над трупами наших бойцов.

Бог войны – по цепям на своей колеснице,-
И в землю уткнувшись, солдаты лежат.
Появились откуда-то белые птицы
Над трупами наших солдат.

После смерти для всех свои птицы найдутся -
Так и белые птицы для наших бойцов,
Ну, а вороны – словно над падалью – вьются
Над черной колонной врагов.