1. љубовна    
Со ѓердан од мудрости обесена староста во бунар си ја фрлив а јавноста, до лелек потресена, веднаш ме прогласи за брлив.   Потоа ја затрупав со кариерата, за иднината да има темел цврст, а јавноста, лута преку мерата, кодошки ме покажуваше со прст.   Години ѕидав со мојот копнеж за мојто слатко девојче чардак а јавноста, стрвна да ме сопне, збесна како мао це тунг-гарда.   Еколошката власт ми товари глоба – да им обновам бунар за нив мил – оти од него јавноста црпела злоба кога старец во чупе вљубен ќе бил. ***********************

2. Патриотска

  Откако шеесеттата година ја фатив посакав да изгледам познат и кул – ко мачо со црвен тепих пред врати за кого и подмостниот клошар чул.   За татковината да сторам чудесија, името нејзино во светот да екне – ми постана неодминлива опсесија па се молев за модус да ми текне.   Но стар сум, со провисната кожа и крцкам ко вреќа со крупен песок! Зар било што пристојно ќе можам да направам за слава и блесок?   Бог љуби чеда што неволја ги краси и ме помаза со мудротворен зејтин – ми прати идеја ем вечно да ме спаси ем на Владата да ѝ рипне рејтинг!   Пред нејната порта и тепихот црвен ноќе се изнапив бело цементно млеко! И еве ме, позирам горделиво здрвен – најсвеж Македонец од антички векој!

Много късно дойде...
твойта пролет изтръгва
стон от моята есен,
носи приказни багри
на зелени морави,
на кокичета бели
и на цъфнал жасмин...

Аз съм тъй уморен
и не мога да тръгна
редом с твоите стъпки,
жълта драма наднича
към прозореца зимен,
леден дъжд се излива
и ме втриса от студ...

Много късно дойде...
ще приседнеш до мене
топло в мен ще се сгушиш
ще ме гледаш любовно
и с невинни очи,
докато те целуна
и заплача над теб...

на таа тема `доцно дојдена љубов` го напиша Душко Трифуновиќ , а гласи:

“Благодарам што си дошла, поседи уште малку, да се сетам зошто те повикав.“

Повеќе за Душко Трифуновиќ на следниот линк:

http://books.janet45.com/books/232

Благодаря!