Твој занает е да шпионираш зборови и да си свиркаш,
но најдобрата во мене твори, не ти допуштам ни ѕирка!
Како, на пример, кога можев да ја напишам мојата ода
за коцкарската машина во Невада и лудата ноќна згода
во која на екранот трите ѕвончиња во ред се спремија
и со клопотарење ми ја прогласија магичната премија.
Ти треба да кажеш дека тое е ништо, восхит не ќари,
но јас снеможувам сеќавајќи се како рацете ги зарив,
среќни и раскикотени, во тоа неверојатно купче пари.

Ова е оригиналот:

Said The Poet To The Analyst
1
My business is words. Words are like labels,
or coins, or better, like swarming bees.
I confess I am only broken by the sources of things;
as if words were counted like dead bees in the attic,
unbuckled from their yellow eyes and their dry wings.
I must always forget how one word is able to pick
out another, to manner another, until I have got
something I might have said…
but did not.
2
Your business is watching my words. But I
admit nothing. I work with my best, for instances,
when I can write my praise for a nickel machine,
that one night in Nevada: telling how the magic jackpot
came clacking three bells out, over the lucky screen.
But if you should say this is something it is not,
then I grow weak, remembering how my hands felt funny
and ridiculous and crowded with all
the believing money.