1 На сретсело тапанот зачука и зурлата екна,
пискотот се качува и симнува по октавите,
мелодијата и ритмот се замесија во векна
што нозе ја печат а пареа чури од главите.
2
Се надигнала од квасецот на јасна мечта,
сразмерна, совршена како баховска фуга,
таа е пчелино саќе што ја средува речта
и од вода и брашно, на редот раѓа слуга.
3
Слугата е аеродром со контролната кула,
од земја до небо да стокми совршен лет,
за да не се ашка поетот како пијана була,
без ритам и рими и за срам на сиот свет.
4
А кој без ритам и рими дур на небо стасал
сал килав ѓавол е на анархистичката класа.