1
Од првите мисли и зборови неа светот ја прими,
певлива со лира, за срцето со ритам да го глочка:
а потоа, поетите ја збогатија и со ѕвонливи рими
и тој убав поредок на дефиницијата стави точка.
2
Вештите мајстори како лек и восхит ја прифатија,
во складни стихови опишуваа и радост и агонија,
врз храмот на писменоста поезијата стана чатија,
секогаш лесно мерлива со шестар, висок и ѓонија.
3
Денес академски педери ја грабнаа и ја силуваат,
песни ја нарекуваат хаотично размаваната проза,
на правописот в уста да му свршат баш милуваат,
едни со други по цел свет се гордеат со таа гроза.
4
Но, поезија е дијамант отпорен на педерска сперма,
иде ден кога слободниот стих никој не ќе го ферма.