1
Плодно дрво сам за себе јас на Земјава не сум,
моите деца и внуците се мојата цветна крошна,
тие се бајраците со впишан генетски импресум:
дека се подници од татевата стара лоза трошна.
2
Почнавме како шега а станавме баш калабалак,
ко глуварчиња внуците се распрснати по светов,
да е жив тате, би му се радувал на својот агалак,
што преку мене, зимата му ја возобнови во лето.
3
Мајка ми била млада неротка од Скопје вратена,
а тате-вдовецот двојно постар од неа, бил алчен:
вонбрачно јас сум се родил, со мене е наплатена
цената за стрвоста да ужива во забрането залче.
4
За таква виц-судбина и мене да не ме помилува,
допуштам моја Десанка повремено да ме силува.