НЕ БИДИ ЉУБЕЗЕН НА УМИРАЊЕ

Староста нека не си оди тивко во ваква добра ноќ,
нека разбеснува и пали до крајот на сета своја моќ,
против умирањето на светлоста нека рика и рита.

Мудрецот на залез знае дека праведен е овој мрак,
но молњата на животот тој не ја слови во својот фак
па во ваква добра ноќ и он е во клоцачката свита.

Питомиот човек сака со последниот бран на здивот
в сјај да танцуваат кревките дела на неговиот живот
и затоа против умирањето на светлоста тој се гневи.

Сонцето го славел жестокиот човек фатен во тесно,
но предоцна принаучил дека оно не се лаже лесно
па и тој во ваква добра ноќ маршира со силите леви.

Сериозен човек на умирачка со слепечки поглед зјае,
но и така мижав како фраерски метеор може да сјае,
и затоа и тој со клоци умирачката од немост ја плеви.

Та и ти, мил мој татко залегнат на овој жалосен срт,
колни и благословувај ме со твоите бесни солзи,
во оваа добра ноќ не биди љубезен со твојата смрт,
клоцај и рикај, на умирачка не треба да се ползи.

Ова е оригиналот:
Do not go gentle into that good night

Dylan Thomas, 1914 - 1953

Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.

Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.

Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.

Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.

Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.

And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.