@ :: Бертолд Брехт

Постинг

Обратно към блога | Предишен постинг | Следващ постинг

22.01.2017 01:03 - Бертолд Брехт

Автор: lupcobocvarov Категория: Поезия

Прочетен: 385 Коментари: 0 Гласове:

Последна промяна: 22.01.2017 01:10

Сеќавање на Марија А.
1
Во септемвриски ден, под месечина сина,
бев палав трон под крошна на дрво слива,
ја лулкав неа, мојата сакана, убава и фина,
ми беше ко во прекрасен сон да се вливам.
А над нас, како небесен рицар на тоа лето,
еден облак се перчеше во патролна шема,
предупредуваше да не го загадам цветот
но виде дека сум фер па набргу го снема.
2
По многу реки, многу потоци се истечени,
изминаа денови, месеци и години без ѕвон,
и многу сливови дрвја за огрев се исечени,
да ме прашаш “тоа љубов ли беше или сон“
ќе речам: навистина не можам да се сетам,
не ти се верува дека заборавноста ме акна,
дури ни лице не ѝ помнам а за него летав,
знам само дека тој ден во образ ја бакнав.
3
А и бакнежот веќе заборав ќе го стегал
оној патролниот облак тогаш да не беше.
Засекогаш ќе го помнам, како да е сега,
бел, строго наперчен, за подука решен.
И може тоа сливата сеуште да фрла цвет,
и може таа жена со друг има седум деца,
а бел облак ме навраќа кон спомен свет,
и пријатно, за миг, срцево ми го штреца.

************
Оригиналот и неколку препеви на други јазици:
https://www.antiwarsongs.org/canzone.php?id=49182&lang=en