1

Не ти дојдов, Мајко, како станат од кома,

за да ми ја миросаш отсечената дланка,

ниту за да те носам ко Помирителка дома

на браќата стрвни за буџетската банка.

2

Рацете мои откорнати ми се од рамења,

куќата раскуќена а браќата од век се колат,

се симнав  до моите најтемелни камења

барајќи си утешение од делбите што болат.

3

Едино кај Тебе, Царице на Небесата ширни,

без престан на мојот јазик се молат и за гости,

и месо не се јаде, не се лаже и сите се мирни

бидејќи веќе осум векови истрајно се пости.

4

И кога земјата и јазикот би ми ги збришале,

и да остане сал ова тло на кое стојам пленет,

знам, од човештината не сме се отпишале

и додека тебе те имаме, ќе ме има и мене.

Хиландар, 1976. година

Оригиналот:

M.Bećković

Bogorodica Trojeručica

Ja ti ne dođoh, brza pomoćnice,

Da bi mi otsečenu šaku zamirila,

Niti da te nosim kući, Svemoćnice,

Da bi zavađenu braću izmirila...

Iščupane su mi ruke iz ramena,

Kuća raskućena, a braća poklana,

Pa siđoh do svog najdonjeg kamena

Da sebe tražim, Majko sa tri dlana.

Jedino ovde, Carice Nebesa,

Na mom jeziku se moli bez zastanka,

I ne laže ništa, i ne jede mesa,

I osam vekova posti bez prestanka.

I kad bi mi zemlju i jezik zbrisali,

Sve, sem ove stope na kojoj sad stojim,

Znam: još se iz ljudi nismo ispisali,

A dok tebe ima da i ja postojim.

Hilandar 1976. godine