1
Еднаш остро се испокарав со жена ми дома
и излегов на плоштадот да си најдам мома,
и вечерта во мракот утеха ми беше дадена,
видов прекрасна девојка со вел забрадена,
најмив кочија и цела ноќ она ми се надена.
2
О, на плоштадот Алберт сладоста почна,
никогаш порано не сум бил таков кочан,
нејзините очи како дијаманти блескаа
дур моите бутови во нејзините плескаа.
Беше со кадрици за мерак, со опоен мирис,
цела ноќ моето величество ич не се смири,
мислев, додека се возевме околу Ламорна,
такви како неа и мртовци може да скорнат.
3
А кога јас веќе постанав и загубив волтажа,
за презимето ја прашав и она моето го кажа.
За лице да ѝ видам брзо велот ѝ го кренав
и што да ти видам – беше тоа мојата жена!
Како попарен наредив враќање во Ламорна
а таа за триумфално објаснување беше орна.
4
Рече дека ме намамила и молчела цело време,
дека смислила ваква шега да ни олесни бреме!
Е па арно де, реков, но ваквата шега има цена!
На враќање пак ќе те чукам, но како моја жена!
И штом се покажа волку итра и љубоморна,
ти ќе платиш за кружењето околу Ламорна 
Оригиналот тука:
https://en.wikipedia.org/wiki/Lamorna_(folk_song)

Видете го Корнвол:

https://www.youtube.com/watch?v=QjVbsJDfr00