За да ви личи на песна, според Буковски, текстот подолу треба да го расцепите удирајќи 150 пати на типката ентер 
*****
Поетесата

Беше тоа пред седум-осум години. Живеевме заедно со нашите две машини за пишување работејќи надвор додека нејзините две деца секој ден ја преуредуваа собата по нивно. Таа имаше проблеми со нејзините дечишта, им велеше:
` Бегајте од мене! Не гледате ли дека мама пишува?`
Така, тие доаѓаа кај мене и јас меѓу моите пива и моите стихови морав да одговарам на нивните прашања. Не дека беа човек многу да ги сака ама со мајка им добро љубовно се работевме. Поезијата беше важна за неа, таа беше многу возбудена, ги зачукуваше типките како да сметаше дека величествените стихови треба да ја издупат хартијата.
Кога ќе ја завршеше песната, ми ја подаваше и јас ја читав и коментирав велејќи дека е добра ама зарем таа не мисли дека ќе звучи уште подобро ако почнува со четвртиот стих, ако се изостави седмиот стих а потоа, се разбира, дека ќе ѝ треба еден поинаков завршен стих, дека овој не ми се допаѓа.
И таа тогаш ќе ме прашаше како точно мислам да гласи завршниот стих и јас ќе ѝ го сугерирав текстот на што таа одобрувачки мрмореше и потоа трчаше и ја преобликуваше песната.
Песните на поетесата почнаа да се појавуваат во некои мали списанија и наскоро таа беше поканета на литературни читања во локалните поетски сали и јас одев со неа и ја слушав.
Таа имаше долга коса и диви, диви очи, и таму таа танцуваше и галопираше со своите песни, во афектирачка драма, но таа имаше прекрасно тело кое го извиваше и лулееше читајќи ги песните. Луѓето ја сакаа, на такви места има такви луѓе кои во своите ранци имаат мали прирачници за рими а нивните бесполно натокмени лица блескаа од задоволство.
Аплаузите ја наведоа поетесата да мисли дека работите навистина одлично ѝ одат и тоа ја држеше во постојана форма да се извива, да се лулее и танцува и, се разбира, да чука на машината.
Една ноќ, откако завршивме со љубењето, таа ми рече дека еден ден таа ќе биде поголем поет од мене, на што јас галантно ѝ реков дека во многу работи таа веќе и е поголема од мене.
Ние чукавме заедно и одвоено неколку години и бидејќи нејзините работи конечно ѝ тргнаа, таа си замина, се загуби во некој пустински град а јас се преселив во Источен Холивуд каде живеев со едни жени кои не беа загреани да водат љубов со мене заради пишувањето поезија и всушност тие не даваа љубов ни за било што друго.
По тоа време јас заминав оттаму во мало гратче близу пристаништето од каде почнав пак да контактирам со поетесата, по телефон и со писма.
Воглавно, јас бев двосмислен, бидејќи пред извесно време имав научено дека да одиш назад не се брои како да одиш напред.
Таа ми велеше дека сум бил нејзината муза и дека без мене веќе ништо не може да напише.
Значи, гледате дека јас послужив за намената и тоа е прилично добра работа, зарем не?
Од тоа да бидеш познат и признат многу подобро е, мислам, да бидеш љубезен во стресни околности, или да имаш голем забревтан стојко што довек ќе го мафташ спремен да влезе во тие гладни нешта во кои ни човек, ни ѕвер ниту пак бог може да остане засекогаш, дури и да сака.

*************************

Еве го оригиналот, со клик на линкот, се симнува Word фајл што е копија на цела книга на Буковски во која е и песната.

The lady poet

1 it was 7 or 8 years ago
2 we lived together
3 with our 2 typewriters
4 working away
5 and her 2 children
6 manipulating the room.

7 she was difficult with
8 her brats:
9 “get away! can’t you see
10 that Mama is
11 typing?”

12 so they would come to me
13 and I would
14 answer their questions be-
15 tween my beers and
16 my lines.

17 I really wasn’t too fond
18 of them
19 but I wanted the lady to
20 do well:
21 poetry was important to
22 her,
23 she became very excited
24 and hammered the keys
25 as if great verse
26 was being drilled
27 into the page.

28 when she finished a poem
29 she’d bring it to me
30 and I’d read it,
31 “yes, it’s good … but
32 don’t you think it’d
33 read better if you
34 began at line

[Page 117]

35 4, dropped line
36 7 … and then, of
37 course, you are going
38 to need an ending
39 line, I don’t like the
40 ending …”

41 “what do you think
42 the ending should
43 be?”

44 “how about …” and
45 I would suggest a
46 line.

47 “why, yes, of course!”
48 she’d say, then run over
49 and reshape the
50 poem.

51 the lady’s poems began to
52 appear in some of the
53 little magazines
54 and soon
55 she was invited to give
56 readings at the
57 local poetry holes
58 and I went with her
59 and
60 listened

61 she had long hair and
62 wild, wild eyes, and
63 she danced and pranced up
64 there with her poems,
65 overdramatizing,
66 but she had a great
67 body
68 and she
69 twisted
70 it
71 and read and waved her
72 poems

73 and the men loved her,
74 such men as there are in
75 such places
76 with their little rhymers
77 tucked into their
78 knapsacks
79 and their neutered faces
80 glistening—
81 the applause made the lady
82 think
83 that things were really
84 occurring
85 and it kept her
86 twisting
87 prancing, dancing
88 and
89 typing …

90 the lady
91 one night
92 after lovemaking
93 told me,
94 “some day I will be
95 greater than
96 you!”

97 “at many things,”
98 I replied, “you
99 already are.”

100 we typed together
101 and apart
102 for some years
103 and as such things finally go
104 it went.

105 she dissolved to some
106 desert town
107 and I repaired to
108 East Hollywood
109 where I lived with some
110 ladies
111 who didn’t give a fuck
112 about typing at
113 all, who really didn’t

114 give a fuck about
115 anything.

116 I lived through that time,
117 got away,
118 moved to a small town
119 near the harbor
120 where I began to hear from
121 the lady poet
122 again
123 via phone and letter.
124 mainly, I was evasive, having
125 learned some time ago that
126 going back
127 doesn’t mesh with going
128 forward.

129 “you were my muse,”
130 she said, again and
131 again, “I can’t write
132 anymore …”

133 so, you see, I served a
134 purpose:
135 and that’s
136 a rather nice thing, don’t you
137 think?

138 much better, I think, than
139 being known for being kindly
140 under stress
141 or having a big throbbing
142 dick
143 waving
144 forevermore ready
145 to enter those hungry
146 thighs
147 where no man, beast or
148 god
149 can stay forever
150 or even
151 wants to?